Laptop Kılıfı

Geçenlerde eşim laptopu için bir kılıf istedi benden. Sırt çantasında, valizde falan taşımak için kullanacakmış. Kumaş olarak da bu İKEA kumaşı seçti. Artık ezberlediniz sanırım, benim tüm kalın koton kumaşlarım İKEA'dan. Eşim kabul etse tüm evi İKEA'dan döşerim zaten!

Neyse, konumuza dönelim; laptopun ölçüsüne göre kapaklı, dikdörtgen bir kılıf biçtim. İçine iki kat kapitone elyaf geçirdim. 

Ağzını da boydan boya cırt-cırtla kapattım. Etiketimi de diktim içine. Aslında etiketi dikmemi özellikle eşim istedi. Her yaptığımla gurur duyan bir eşim var, çok şanslıyım valla!

Kablolar ve şarj için bir de cep... Oldu bitti işte.

Bu kumaşı çok seviyorum. Daha önce de burada kullanmıştım (Ay, o zamanki fotoğraflar feciymiş!). Ama bitti maalesef. İlk İKEA seferinde yedeklemem lazım.

Yaman'la Sahilde Gezmek

"Olleeeey, deniz!! Şimdi bi atlarım suya, şıpır şıpır oynarım. Baba bıraksana yaaa!"

"Neyse yerden bişeyler toplıyim bari. İzmarit, gazoz kapağı, poşet hepsini toplamam lazım."

"Anne çekilsene bi önümden! Orda bi izmarit vardı, üstüne basıyosun. Offf, bunlarla da birşey yapılmaz arkadaş!"

"Neyse, biraz oturup kumlarla oynayayım da dinlensin acık garipler. Sonra uyutup kaçarım denize yine ;p"

Araba Koltuğuna Kılıf Dikimi-Tutorial

Yaz geldi ya (şu an dışarıda yağmur yağıyor ama bi ara gelecek heralde!), bizim oğlan araba koltuğunda pişmeye başladı yine. Sürekli kafası, sırtı terliyor çocuğumun. Kılıfları çok terletiyor bunların malum. Önce hazır bir kılıf almaya niyetlendim. Ama bana gösterdikleri şey beyaz havlu kumaştan, çok çirkin birşeydi, vazgeçtim. Yine en iyisi kendim dikmek dedim, koyuldum işe. Kumaşımı yine İKEA'nın koton kumaşlarından seçtim.

Orjinal kılıfı kullanmadım kalıp olarak. Bazı yerlerini değiştireceğim için kalıbını kendim çıkardım. Kumaşı tersten üstüne koyup çizerek her parçanın kalıbını aldım.

Dikerken kafam karışmasın diye de üzerlerine yazdım hangi parça olduğunu. 

Birleştirmeden önce dikiş paylarından katlayarak bir de düzden ölçtüm her parçayı. Böylece potluk olma ihtimali de azalıyor.

Önce teyelledim, sonra makinada birleştirdim parçaları. 

Birleştirdikçe yine düzden ölçüp kontrol ettim tekrar tekrar.

Gövde bittikten sonra yan taraflar için siyah penye kullandım, takıp çıkarması kolay olsun diye. Yaklaşık bir karış eninde penyeyi dış kenarı boyunca diktim kılıfa. Sonra kılıfı geçirip fazla kısımları üzerinde kestim. Son olarak da penye parçanın dış çizgisi boyunca lastik geçirdim.

Emniyet kemeri vb parçaların geçtiği yerleri kesip, kenarlarına sürfile yaptım.

Bazı yerlerini de tamamen uydurdum! Emniyet kemerlerinin alt uçları için bağlantı yerlerini açık yapıp, sırta gelen parçayla yan parçayı cırt-cırtla birleştirdim. Böylece çok kolay çıkarılabilir oldu.

Minnoşumun kafası da terlemesin diye baş yastığına da basitçe penye bir kılıf diktim. Yine çıkarılabilir yaptım bunu da.

Ve işte son hali. Artık terlemeden, ferah ferah gezebilecek kuzum.

NOT:Anlatımım yeterince açık oldu mu bilmiyorum. Sorularınız için ben buradayım :))

Degaje Yaka Elbise

Bu aralar dikip de ekleyemedklerimden bu elbise de. Kalıp Burda'nın bu ayki sayısından, 110 no.lu bluz kalıbı. Ben uzatıp elbise yaptım. Ama maşallah nasıl bir kalıpsa neredeyse 2 beden küçülttüm dikerken. Burda'nın kalıpları neden bu kadar geniş oluyor anlamıyorum. Keşke başka patronlu dergiler de olsa ülkemizde de :(

Neyse, kumaşım dore sıvamalı penye. Esnek olduğu ve yakası da geniş olduğu için fermuar, düğme falan gerektirmedi. Giy-çık rahat bir yaz elbisem daha oldu böylece.

Fotoğraf Makinama Kavuştum!

Ne çok özlemişim fotoğraf çekmeyi! Nihayet dün yeni lensim geldi, makinamla hasret gideriyoruz.

En çok da oğlumun fotoğraflarını çekmeyi özledim.

Gerçi bütün gün elimde makinayla evde peşinden koşup hareketsiz bir anını yakalamaya çalışmak baya zor oluyor ama;) En kolayı böyle uykusu varken, kedi gibi bize sırnaşırken yakalamak. Bir de oyuncaklarına dalmış oynarken. 

Fotoğraf hocam çok gülüyor bu halime. "Martı fotoğrafı çekmeye çalışan acemi fotoğrafçılara" benziyormuşum ;p

Emanetinin Bekçisiyiz

Seni ve ilkelerini unutturmaya çalışanlara, emanetine ihanet edenlere karşı biz buradayız Atam. Seni unutmadık, unutturmayacağız. Çocuklarımız yine senin fikirlerinle büyüyecek. Ve bu günler de geçecek...

Kenar Kıvırma Ayağı-Tutorial

Daha önce sürfile ayağını anlatmıştım hatırlarsanız. Sırada kenar kıvırma ayağı var. Okla işaretli helezonik parça ayağın esas iş gören kısmı. 

Tek yapmamız gereken ayağı makinamıza takmak ve kenarını kıvırmak istediğimiz kumaşı makinanın ayağına yerleştirip düz dikişle dikmek. Dikerken kumaşı biraz sola doğru çekiştirip uçtaki parçanın içine iyice yerleştirmek lazım. O zaman daha güzel kıvrılıyor ve daha temiz oluyor.

Ve işte bitmiş hali. Oldukça temiz bir bitiş sağlıyor bu ayak. Özellikle sürfile yapmanın ve düzgünce katlayıp dikmenin zor olduğu saten, şifon gibi ince kumaşlarda kol ve etek uçlarının bitişinde çok kullanışlı oluyor. 

Sürfile ayağı postumda gizli dikiş ayağını sormuştu bir arkadaş, onu da aldım. Kullanmayı becerirsem anlatacağım size de. Bir de çift iğne ile ilk kez penye dikişi deneyeceğim, onu da paylaşırım.  

Fotoğrafsız Günler

Doğrusu kırılana kadar fotoğraf makinama bu kadar bağımlı olduğumun farkında değildim. Bu aralar sık sık "şimdi makinam olsaydı şunu çekerdim" cümlesini kurarken buluyorum kendimi. Sürekli makina modellerinden, lenslerden bahsetmem de cabası. Eşim de bıktı artık, "bi al da kurtulayım" der gibi bakıyor yüzüme. Fotoğrafsız hayat zor geçiyor özetle.

Neyse ki dün kırılan 18-55 mm lensimin yerine bir tane 2. el sipariş verdim. 1-2 gün içinde elimde olur. Para durumumu ayarlayınca da 35 mm alıcam hemen. Zaten haftaya çalışmaya başlıyorum. Artık parasız günlerim son buluyor. 

Dikmeye de devam ediyorum bu arada. Ama diktiklerimi güzel karelerle görün istiyorum. O yüzden lensim geldikten sonra dikiş projeleri de gelecek deyip kaçıyorum...

Yaman ve Fotoğraf Makinamın Hazin Sonu

Dün gece bilgisayarda fotoğraflarla uğraşırken makinayı dikiş masasının üzerine bırakmıştım. Yaman uzanabilir diye iyice de arkaya iteledim üstelik. Ama bizim zibidi bir türlü uyumayıp yanıma geldi. Ve ortalığı karıştırmaya başladı hemen. Arkamı dönmemle makinayı çektiğini görmem bir oldu. Ama bu sefer anne reflekslerim yetersiz kaldı ve bizimki uzayıp kısalabildiğini düşünmeye başladığım ahtapot kollarıyla makinayı kayışından tutup attı yere. Gövdeyi kurtardık sanırım ama lensim artık 3 parça!!! Tamir ettirmek yenisinden pahalıya malolacak muhtemelen. Zaten fotoğraf hocam "hiç uğraşma, Eminönü'nden ikinci el bir tane al" dedi. Haftaya da kursun ikinci aşaması başlıyor. Böylece ertelediğim yeni lens alma işini bu hafta halledicem mecburen. Hem yeni lens hem de kırılanın yerine bir tane. Haftasonu İstanbul'dayım, oradan alırım artık.

Çocukla hayat böyle işte, her an tetikte olmak lazım. Birşey de diyemiyorum, desem de anlamıyor henüz. Dikkatli olup büyümesini beklemekten başka çare yok... Of oğlum offff!! Durduk yere masraf çıkarttın anneye!

Sürfile Ayağı İle Overlok - Tutorial

Dikiş dikenler bilir, en önemli sorunlardan biridir bitişleri temiz yapmak. Özellikle de saten, şifon gibi çok dökülen, püsküllenen kumaşlarda. Aslında kesin çözüm overlok makinası tabii. Hatta ben aldım ucuz bir tane, epey oluyor. Ama henüz ayarlarını yaptırmadığım için kullanamıyorum.

Neyse, bu post overlok makinası olmayanlar veya almak istemeyenler için. Başlıyoruz...

İşte bu sürfile ayağı. Dikiş makinası parçası satan yerlerde kolayca bulunuyor. Ben bunu üst parçası hariç (benim makinamda ona gerek yokmuş) 5 TL'ye aldım. Alametifarikası okla işaretli parça. 

Önce diktiğimiz parçanın kenarlarını normal düz dikişle dikiyoruz. 

Sonra dikişin kenarından incecik kesiyoruz.

Makinamızı zig-zag ayarına getirip, sürfile ayağını takıyoruz.

Sürfile ayağı ile kenardan normal zig-zag sürfile yapıyoruz. İlk fotoğrafta gösterdiğim parça kumaşı sabit tutuyor ve zig-zag dikerken kıvrılmasını engelliyor. 

İşte sonuç: tam anlamıyla overlok gibi olmasa da hiç de fena sayılmaz değil mi?

Overlok makinamı kullanıma açana kadar şimdilik bu şekilde temizliyorum ben dikişleri. Oldukça da memnunum. 

Bu arada uzun zamandır tutorial yapmamıştım, umarım faydalı bir yazı olmuştur. 

Leopar Etek

Dikişe daha çok zaman ayırabilmeye başladım artık. Bakalım çalışmaya başlayınca nasıl olacak? Bir düzene oturturum heralde.

Kışlık işlerden yarım kalanları tamamlıyorum bu aralar. Bu etek de onlardan biri. Hatta bu kumaşla önce resimdeki modeli biçmiştim. 

Ama bitmeye yakın hoşuma gitmedi. Söküp klasik bir kalem etek modeli biçtim bu kez. Arkadan fermuarlı, düz bir model.

Böyle daha çok sindi içime. Zaten döner dolaşır, herşeyi sadeleştiririm bir şekilde. Bluz da geçen yazdan, Bakırköy cumartesi pazarından almıştım. Yanlardaki dantelleri ben ekledim.