Bloguma ve Dikişe Hasret Günler

Çok sevdiğim blogumdan ve dikiş odamdan uzakta günler geçiriyorum bu aralar. Biraz düğün telaşı, biraz mecburiyet, biraz da rehavetten. 

Geçtiğimiz hafta en küçüğümüz, erkek kardeşimi evlendirdik. Herşey çok keyifliydi. Bahaneyle memlekette 10 gün kadar tatil de yapmış oldum. İki gün önce döndük ve ben tatilden kalma yoğunlukla iş başındayım yine.

İşin mecburiyet kısmı ise, eşimin burada olmaması ile ilgili temel olarak. Bir aydır bir proje dolayısıyla Amerika'da eşim. İki ay daha kalacak. Biz bu dönemi anneanne/babaanne/dede desteğiyle geçiriyoruz mecburen. Her ikimizin ailesi de farklı şehirlerde olduğu için hem onlara hem bize bol bol yolculuk demek bu. Tabii oğlum babasından uzak kaldığı için tüm zamanımı ona ayırmaya çalışmak, işten dönüp full enerji oyun oynamak, akşamları erkenden onunla birlikte uyumak da bu günlerin rutini haliyle. Bu durumdan şikayetçi miyim? Kesinlikle hayır! Çok da keyifli oluyor. Yalnızca kendime ayırdığım zaman oldukça azaldı. Buna dikiş dikmek ve burada yazmak da dahil tabii. Fotoğraf makinamı uzun zamandır hiç elime alamıyorum zaten.

Bir süredir dikmek ve yazmak konusundaki isteksizliğimin ve rehavetin üzerine bir de bu yoğunluk eklenince, bir süre daha buralardan ayrı kalacak gibiyim.

Fırsat buldukça sizleri okuyor ve yorumlarıma devam ediyorum. Özetle, ben gayet iyiyim ve buraları çok özlüyorum.

Kalın sağlıcakla...