6 Şubat 2015

Bloguma ve Dikişe Hasret Günler


Çok sevdiğim blogumdan ve dikiş odamdan uzakta günler geçiriyorum bu aralar. Biraz düğün telaşı, biraz mecburiyet, biraz da rehavetten. 

Geçtiğimiz hafta en küçüğümüz, erkek kardeşimi evlendirdik. Herşey çok keyifliydi. Bahaneyle memlekette 10 gün kadar tatil de yapmış oldum. İki gün önce döndük ve ben tatilden kalma yoğunlukla iş başındayım yine.

İşin mecburiyet kısmı ise, eşimin burada olmaması ile ilgili temel olarak. Bir aydır bir proje dolayısıyla Amerika'da eşim. İki ay daha kalacak. Biz bu dönemi anneanne/babaanne/dede desteğiyle geçiriyoruz mecburen. Her ikimizin ailesi de farklı şehirlerde olduğu için hem onlara hem bize bol bol yolculuk demek bu. Tabii oğlum babasından uzak kaldığı için tüm zamanımı ona ayırmaya çalışmak, işten dönüp full enerji oyun oynamak, akşamları erkenden onunla birlikte uyumak da bu günlerin rutini haliyle. Bu durumdan şikayetçi miyim? Kesinlikle hayır! Çok da keyifli oluyor. Yalnızca kendime ayırdığım zaman oldukça azaldı. Buna dikiş dikmek ve burada yazmak da dahil tabii. Fotoğraf makinamı uzun zamandır hiç elime alamıyorum zaten.

Bir süredir dikmek ve yazmak konusundaki isteksizliğimin ve rehavetin üzerine bir de bu yoğunluk eklenince, bir süre daha buralardan ayrı kalacak gibiyim.

Fırsat buldukça sizleri okuyor ve yorumlarıma devam ediyorum. Özetle, ben gayet iyiyim ve buraları çok özlüyorum.

Kalın sağlıcakla...

23 yorum:

  1. Allah kavuştursun inşallah bazen böyle dönemler geçirebiliyoruz biz buralardayız bekleriz sizi :)

    YanıtlaSil
  2. Evet dönem dönem olan şeyler gerçekten, hayırlı kavuşmalar olsun ve rutin tempo biraz da tatil sonrası yerine gelir bir ölçüde elbette, sevgiler.

    YanıtlaSil
  3. isteksizlik+ rehavet+ yoğunluk.. aynı şartlar benimde başımda. İnşallah kısa sürede geçer

    YanıtlaSil
  4. Aynı durum bende de mevcut malesef. Ben de düğün hazırlıklarındayım şuan. Buralara uğramak lüks gibi. Yakın zamanda yeni bir yazıyla görüşmek ümidiyle

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. gerçekten bazen buralara uğramak lüks haline geliyor. senin de düğün telaşının keyifli geçmesi ve eski rutinine dönmen dileğimle :))

      Sil
  5. Kardeşinize mutluluklar, eşinize de bir an önce kavuşmanızı diliyorum :) Belki size Amerika'lardan güzel kalıplar da gelir ;) Tez zamanda dikişe kavuşmanız dileğiyle...


    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ben de iki hafta kadar gideceğim eşimin yanına. ve kalıp/kitap/malzeme konusunda abartacağım sanırım!

      Sil
  6. Yoklugunu farkettik emin ol.firsat buldkca ziyaret ediyordum bugun yeni yazini okudum rahatladm.hayirli birseymis neyseki.

    YanıtlaSil
  7. Öncelikle Allah kavuştursun, sonra yeni evlilere bir ömür boyu mutluluklar dilerim. Bende bir fırtınadan yeni çıktım. Allah baş edemeyeceğimiz dertler vermesin.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. çok teşekkür ederim. size de geçmiş olsun. amin...

      Sil
  8. Kolaylıklar diliyorum,tez zamanda kavuşmanızı diliyorum,hasret bittikten sonra bol dikişli ,bol projeli günler diyorum :) sevgiler

    YanıtlaSil
  9. Kardeşinize ve eşine mutluluklar dilerim.Size de allah kavuştursun dileğimle . Dikiş aşkı birikince bol bol dikersiniz nasılsa :) Sevgilerimle.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. teşekkür ederim. bazen de biriktirmek gerekiyor sanki :))

      Sil
  10. Önceden çok zorluyordum kendimi bir şeyler yapmak için ve bu da beni geriyordu. Ama sonuçta zevk aldığımız için blog yazıyoruz, dikiş dikiyoruz. O yüzden canın istememesini çok iyi anlıyorum.

    Yorumlardan Amerika'ya gideceğini okudum. Joann ve Mood Fabrics diyorum. Orta yerimden yarılırım herhalde kıskançlıktan:D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. haklısın canım. ben de zaman zaman kendimi zorladığımı, bu nedenle bazen blogumdan uzaklaştığımı hissettim. zorunluluk haline geldiğinde stres yaratıyor haliyle. böyle zamanlarda ara vermeye çalışıyorum. önerilerini yazdım ;))

      Sil
  11. thanks a lot Diana. what a pleasure to hear these from such a proffesional blogger! following ;))

    YanıtlaSil
  12. hoff ben ve kızım da (aslında kızım çok küçüktü o zamanlar ama olsun) çok iyi biliriz babaya hasret günleri.
    Benim eşim de bebeğimiz 27 günlükken abd ye gitti 6 ay kaldı:(
    allah kolaylık versin çabucak kavuşun

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. senin durumun daha da zormuş. çok teşekkür ederim. umarım çabucak geçer bu günler..

      Sil